Νομική προστασία σε περιπτώσεις ιατρικής ευθύνης - ιατρικής αμέλειας
Αποζημίωση
Σας ενημερώνουμε για τις προυποθέσεις αποζημίωσης λόγω ιατρικής αμέλειας
Η ιατρική ευθύνη πολλές φορές είναι συγχέεται με την ιατρική αμέλεια ή το ιατρικό σφάλμα ή τα ιατρικά λάθη.
Καταρχήν, είναι ορθότερο να μιλάμε για ιατρική ευθύνη και ιατρική αμέλεια. Η ευθύνη αυτή διακρίνεται σε αστική, ποινική και πειθαρχική. Η αστική ευθύνη του γιατρού προκύπτει από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και πηγάζει είτε από αυθαίρετη ιατρική πράξη, δηλαδή πράξη του γιατρού χωρίς γνώση και συναίνεση του ασθενούς, ή από ιατρικό σφάλμα, όταν οι ενέργειες του γιατρού είναι αντίθετες με τους γενικά παραδεκτούς κανόνες της ιατρικής επιστήμης.
Το κριτήριο αυτό είναι αντικειμενικό. Για να υπάρχει ποινική ευθύνη του γιατρού θα πρέπει να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις:
α. Ο γιατρός όφειλε και μπορούσε να περιθάλψει τον ασθενή, αλλά δεν το έπραξε ή διενήργησε ιατρική πράξη πλημμελώς χωρίς την απαιτούμενη προσοχή ή διενήργησε ιατρική πράξη την οποία δεν έπρεπε να διενεργήσει, σύμφωνα με τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης.
β. Επήλθε επιβλαβές αποτέλεσμα για τη ζωή ή την υγεία του ασθενούς.
γ. Το αποτέλεσμα που επήλθε σχετίζεται αιτιωδώς με την ιατρική πράξη, δηλαδή το επιβλαβές αποτέλεσμα δε θα είχε επέλθει αν δεν υπήρχε η πράξη ή παράλειψη του γιατρού.
Η πειθαρχική ευθύνη απορρέει από την παράβαση των γενικών διατάξεων που αφορούν την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος. Κατά των αποφάσεων των πειθαρχικών οργάνων υπάρχει δυνατότητα άσκησης έφεσης.
Ο νόμος 3418/2005, «Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας», (ΦΕΚ 287, 28 Νοεμβρίου 2005) στο κεφάλαιο Γ’ και στο άρθρο 8 καθορίζει την ιατρική ως σχέση εμπιστοσύνης και σεβασμού.
Ακόμη ο ιατρός δεν πρέπει να εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη του ασθενή και να χρησιμοποιεί τη θέση του για να ασκεί οικονομικές ή άλλες πιέσεις, να αποκαλύπτει εμπιστευτικές πληροφορίες ή να παραπέμπει τους ασθενείς σε εξετάσεις οι οποίες δεν είναι προς το συμφέρον του ασθενή. Επιπρόσθετα ο ιατρός είναι υποχρεωμένος να διευκολύνει τη συγκρότηση ιατρικού συμβουλίου όταν το ζητούν ο ασθενής ή οικείοι του.
Στο άρθρο 9 του ιδίου νόμου καθορίζονται οι υποχρεώσεις του ιατρού προς τον ασθενή. Πιο συγκεκριμένα στην κορυφή των προτεραιοτήτων τίθεται η προστασία της υγείας του ασθενή και για αυτόν τον λόγο ο ιατρός δεν μπορεί να αρνείται την προσφορά των υπηρεσιών του για λόγους άσχετους με την επιστημονική του επάρκεια, αλλά και οφείλει να παρέχει τις υπηρεσίες του για την αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών ανεξάρτητα από την ειδικότητά του ακόμα και όταν δεν υπάρχουν τα κατάλληλα μέσα για την άσκηση της ιατρικής εξαντλώντας, κάτω από τις δεδομένες συνθήκες, δυνατότητες σύμφωνα πάντα με τις επιταγές της ιατρικής επιστήμης.
Πέραν από το αστικό, ποινικό ή διοικητικό δικαστήριο, υπάρχει η Εθνική Αρχή Διαφάνειας (που απορρόφησε το ΣΕΥΥΠ και ΣΕΕΔΔ), αν τεθεί θέμα πειθαρχικής ευθύνης, και τα Πειθαρχικά Συμβούλια των Ιατρικών Συλλόγων.
Και μπορεί όλες αυτές οι αρχές να ενεργούν, και ενεργούν, ανεξάρτητα η μία από την άλλη. Μπορεί να κινηθεί ΕΔΕ ή πειθαρχική ανάκριση ή πειθαρχική δίωξη, αλλά και ο ασθενής ή οι οικείοι να ασκήσουν αγωγές, μηνύσεις.
Όταν δεν πρόκειται για ιδιώτη γιατρό, αλλά για γιατρό δημόσιου θεραπευτηρίου, ο οποίος λειτουργεί ως όργανο του Δημοσίου, για τις παράνομες πράξεις ή παραλείψεις του ευθύνεται τόσο ο ίδιος όσο και το Δημόσιο.
Με άλλα λόγια, ο ζημιωθείς μπορεί να στραφεί για να αποζημιωθεί τόσο κατά του ίδιου του υπαιτίου γιατρού όσο και κατά του Δημοσίου ή του νομικού προσώπου του εν λόγω θεραπευτηρίου (αστική ευθύνη δημοσίου).
Oι πιο συνηθισμένες θεματικές αξιώσεων είναι οι παρακάτω:
Παρότι αυτές είναι οι πιο συνηθισμένες αξιώσεις περί αμελείας νοσηλείας που αντιμετωπίζουμε για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους, μπορεί να προκύψουν και άλλες καταστάσεις που δημιουργούν αιτία για αξίωση κατά ενός νοσοκομείου.
Κάθε απαίτηση νοσοκομειακού ή ιατρικού λάθους διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Το πιο σημαντικό ειναι να συγκροτηθεί τεκμηριωμένος λόγος για την άσκηση προσφυγής. Μέρος της διαδικασίας ειναι να συλλεχθεί αποδεικτικό υλικό.
Αν δεν είστε σίγουροι ότι έχετε αποδεικτικό υλικό για αποζημίωση λόγω ιατρικού σφάλματος, μπορούμε να σας παρέχουμε την νομική μας εξειδίκευση ώστε να προσδιορίσετε τα επόμενα βήματα.
Όταν το δικαστήριο κρίνει ότι έχει λάβει χώρα ιατρικό σφάλμα, οι αποζημιώσεις είναι αρκετές σε δίκες ιατρικής ευθύνης και έτσι μπορούν να φθάσουν μέχρι και 500.000-800.000 αποζημίωση για υλικές ζημιές, ηθική βλάβη, ανάλογα με την ηλικία του ατόμου που κατέληξε κρίνοντας και άλλες συνθήκες (λ.χ. αναπηρία και ανάγκη για αποκλειστικούς νοσηλευτές, φυσικοθεραπείες κλπ.
Ρωτήστε μας αν στην περίπτωσή σας
τεκμηριώνεται αποζημίωση από ιατρικά λάθη
Ιατρική ευθύνη, όπως προαναφέρθηκε, προκύπτει όταν ο ιατρός έχει ενεργήσει με αμέλεια. Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου ο ιατρός ενεργεί με ορθό τρόπο αλλά το αποτέλεσμα είναι δυσμενές. Ο ιατρός δεν κρίνεται με βάση το δυσμενές αποτέλεσμα, αλλά με βάση τον τρόπο με τον οποίο ενήργησε, και αν αυτός ήταν ορθός ή όχι.
Σε περίπτωση που θέλετε να πληροφορηθείτε για τα δικαιώματα σας και τις τυπικές διαδικασίες, σε περίπτωση αβάσιμης αγωγής, ΕΔΕ, ή άλλης δυσμενούς εξέλιξης, μπορούμε να σας ενημερώσουμε σχετικά.
Το τηλεφωνικό μας κέντρο λειτουργεί όλες τις ώρες
και Σαββατοκύριακα
Ζητήστε να κλείσετε ραντεβού