Διαμεσολάβηση
Εξωδικαστική Επίλυση Διαφορών
Αναγκαίες Πληροφορίες
Αναγκαίες Πληροφορίες
Η Διαμεσολάβηση είναι ο πλέον σύγχρονος τρόπος εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών. Τα μέρη της διαφοράς- με την υποχρεωτική παρουσία των δικηγόρων τους- επιλέγουν τα ίδια τον Διαμεσολαβητή τους, με τη βοήθεια του οποίου διαπραγματεύονται και καταλήγουν σε μία κοινά αποδεκτή λύση για τη διαφορά τους. Η συμφωνία στην οποία καταλήγουν τα μέρη μπορεί να έχει ισχύ ισοδύναμη με δικαστική απόφαση, καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να καταστεί τίτλος εκτελεστός το Πρακτικό της Διαμεσολάβησης, το οποίο αποτυπώνει τη συμφωνία τους. Αποτελεί μία διαδικασία εκούσια, εθελοντική και απολύτως ευέλικτη την οποία χαρακτηρίζει η εχεμύθεια, η ανεξαρτησία και η εμπιστευτικότητα.
Σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο και το Ν. 3898/2010, με Διαμεσολάβηση επιλύονται διαφορές ιδιωτικού δικαίου (αστικές ή εμπορικές) για τις οποίες τα μέρη έχουν εξουσία διάθεσης του αντικειμένου της διαφοράς. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται η πλειοψηφία των διαφορών των ιδιωτών π.χ. οικογενειακές, μισθωτικές, εμπορικές, κτηματικές, κατασκευαστικές, περιουσιακές, αποζημιώσεων, προμηθευτών– προμηθευόμενων, τραπεζικές, κλπ. Δεν συμπεριλαμβάνονται επομένως οι διαφορές δημοσίου δικαίου, όπως είναι π.χ. φορολογικές διαφορές, ενώ από τις διαφορές ιδιωτικού δικαίου δεν υπάγονται στη Διαμεσολάβηση εκείνες, για τις οποίες απαιτείται από το νόμο προσφυγή στα δικαστήρια και έκδοση δικαστικής απόφασης (π.χ. η έκδοση διαζυγίου).
Ο Διαμεσολαβητής είναι ο ουδέτερος και αμερόληπτος τρίτος, ο οποίος είναι ειδικά εκπαιδευμένος σε τεχνικές διαπραγμάτευσης και ψυχολογίας και διαπιστευμένος, και είναι σε θέση να αποφορτίζει την ατμόσφαιρα, να αποκαθιστά το διάλογο μεταξύ των μερών και τελικά να βοηθά τα μέρη να αναζητούν ρεαλιστικές λύσεις και να καταλήγουν σε συμφωνία. Ο Διαμεσολαβητής επιλέγεται από τα μέρη από κοινού και αναλαμβάνει να εκτελεί τα καθήκοντά του σύμφωνα με το Νόμο και τον Κώδικα Δεοντολογίας Διαπιστευμένων Διαμεσολαβητών.
Τα μέρη μπορούν να επιλέξουν Διαμεσολαβητή από τον κατάλογο, που τηρείται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (www.ministryofjustice.gr), στον οποίο αναγράφονται όλοι οι Διαπιστευμένοι Διαμεσολαβητές του Ν. 3898/2010.
Η Διαμεσολάβηση συμφέρει περισσότερο από την δικαστική εμπλοκή γιατί:
Στη διαδικασία της διαμεσολάβησης τα μέρη ή ο νόμιμος αντιπρόσωπος ή ο εκπρόσωπός τους, όταν πρόκειται για νομικά πρόσωπα, παρίστανται υποχρεωτικά με τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους.
Ο Διαμεσολαβητής, τα μέρη και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των μερών. Ωστόσο, κατόπιν κοινής συμφωνίας των μερών δεν αποκλείεται να παρευρεθούν, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε υπόθεσης, και λοιπά άτομα (π.χ. τεχνικοί σύμβουλοι, λογιστές κ.λ.π.) τα οποία, όμως, υπογράφουν τη δήλωση εμπιστευτικότητας.
Τα μέρη είναι οι πρωταγωνιστές στη διαδικασία της Διαμεσολάβησης. Μέσα από το διάλογο καταλήγουν οι ίδιοι σε μια αμοιβαία αποδεκτή επίλυση της διαφοράς τους μέσα από τα διάφορα στάδια, που προσφέρει ο μοναδικός θεσμός της Διαμεσολάβησης. Τα μέρη, λοιπόν, διαπραγματεύονται απευθείας και καταλήγουν στο αποτέλεσμα εκείνο, που είναι προς το συμφέρον τους, χωρίς να τους επιβάλλεται μία απόφαση την οποία εκδίδει ένα τρίτο πρόσωπο, ο δικαστής, η οποία συχνά δεν ικανοποιεί ή αιφνιδιάζει τα διάδικα μέρη.
H Διαμεσολάβηση είναι ιδιαίτερα σύντομη διαδικασία. Δεν έχει ορισμένη διάρκεια, μπορεί ακόμη και να ολοκληρωθεί σε μερικές ώρες.
Η αμοιβή του Διαμεσολαβητή σύμφωνα με το αρ. 12 Ν. 3898/2010 και Υ.Α. 1460 οικ./27.1.2012 ορίζεται στο ποσό των 100 ευρώ ανά ώρα πλέον ΦΠΑ, για 24 ώρες κατ’ ανώτατο όριο. Η αμοιβή αυτή κατανέμεται ισομερώς μεταξύ των μερών της διαφοράς.
Σημειωτέον πως το συνολικό κόστος είναι πάντα πολύ μικρότερο από τα δικαστικά έξοδα συμπεριλαμβανομένων των παραβολών, των εισφορών στον εκάστοτε δικηγορικό σύλλογο και τις αμοιβές δικηγόρων.
Ο θεσμός της Διαμεσολάβησης είναι σχετικά νέος στην ελληνική πραγματικότητα. Εισήχθη στο Ελληνικό δίκαιο με το Ν. 3898/2010. Στο εξωτερικό, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, είναι ευρύτατα διαδεδομένος και λειτουργεί με επιτυχία αρκετές δεκαετίες τώρα, έχοντας συμβάλει σημαντικά στην ομαλότερη διευθέτηση των διαφορών καθώς και στην αποσυμφόρηση των πινακίων των δικαστηρίων.
Τέλος, ορίζεται και στον Κώδικα Δικηγόρων (ν. 4194/2013 αρ.35 παρ.3), πως “ο δικηγόρος οφείλει να ενημερώνει τον εντολέα του για όλους τους θεσμούς και τις δυνατότητες εναλλακτικής επίλυσης των διαφορών και γενικά να συμβάλλει στην επίλυση αυτών με οποιονδήποτε τρόπο προς όφελος του εντολέα του.”
Με σωστή πληροφόρηση μπορείτε να αποφύγετε υψηλά έξοδα δικαστηρίων
Με σωστή πληροφόρηση μπορείτε να αποφύγετε υψηλά έξοδα δικαστηρίων